นึกสนุกยังไงไม่ทราบคราวนี้ ซึ่งก็จัดเป็นครังที่สิบสี่แล้วแม้จะง่วงและเพลียจากการที่ไม่สบายแต่ก็รับชมตลอดจนจบโดยไม่ลุกไปไหน ของสะสมก็มีอย่างเช่นเคยอาทิเสื้อยึด พวงกุญแจ ที่รองแก้วน้ำ และอื่นๆ
ไฮไลท์คงจะหนีไม่ได้กับสามตัวละครใหม่ คุรุ คุรุ ชิคุรุ ที่มีทรงผมที่เปรี้ยวจี๊ดสะดุดตาและคอสตูมที่เก๋ล้ำ ซึ่งได้เรียกเสียงฮาและโชว์ความตื่นเต้นตะระการให้กับผู้ชม อีกคนโคจิยง จะเป็นการแสดงที่แปลกตาโดยการโยงยึดเส้นผมให้เป็นภาพกึ่งนามธรรมกึ่งยุคโพสต์หลังสมัยใหม่มีจังหวะในการเล่าเรื่องเป็นเอกลักษณ์ไม่ซ้ำแบบใคร และท้ายสุดเป็นการแสดงสองบทบาทพ่อขี้เมากับลูกนักเบสบอลเป็นการแสดงในคนเดียวซึ่งนำมาจากชีวิตในวัยเยาว์ของ ยะมาดะ โทชิ ซึ่งสะท้อนภาพอันอบอุ่นได้อย่างชัดเจน ภาพโดยรวมทั้งหมดของการแสดงครั้งนี้เป็นการแสดงที่ค่อนข้างเข้าใจยาก แต่ถ้าอาศัยความตั้งใจในการรับชมแล้วนั้น ก็สามารถเข้าถึงแล้วแอบขำลึกอยู่ในหัวใจ จนดูสนุกและอยากที่บอกต่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น